Şahsen şu sözün kuvvetli bir savunucusuyum:
"Çalışırken, sadece çalışmalısın ve oynarken de
sadece oynamalısın". Kendinizi tamamen zevk
ve sefaya verirseniz, zevk ve sefadan başka bir
şey üzerine asla tam olarak yoğunlaşamazsınız.
Aklınız sadece aşk üzerinde durursa, bundan
başka bir şey düşünemez olur ve daha önce
yaşadığınızdan çok daha yoğun bir aşk hâlini
kendinizde geliştirdiğinizi görürsünüz. Ancak
aklınızı "size", yani gerçek kişiliğinize ve size
verilen harikulade imkânlara
yoğunlaştırdığınızda, kendiniz üzerinde daha
derin bir fikir ve konsantrasyon geliştirirsiniz.
Bunu sistematik olarak yapmakla çok büyük bir
güç elde edersiniz. Çünkü yaptığınız işe
konsantre olmadan, sistematik olmanız mümkün
değildir. Şöyle bir kırlara çıkıp temiz hava
soluduğunuzda, etraftaki bitkileri, ağaçları ve
başka canlıları incelediğinizde, konsantre
oluyorsunuz demektir.