Hastaların, uzun süre büyük acı çektiklerini gördüğüm zamanlar, yakınlarının durgunluğu karşısında sık sık öfkeye kapılmıştım; “Ben olsam, öldürürdüm onu.” Oysa ilk sınavda yelkenleri suya indirmiştim: Toplumsal ahlaka yenilmiş, kendi ahlakımı yadsımıştım. “Hayır” demişti Sartre, “tekniğe yenildiniz: başka türlü de olmazdı bu.” Sessiz Bir Ölüm; Simone de Beauvoir’nın annesinin varolma halinden hiçliğe geçişini-ölümünü, ağır ağır içine sindirdiği, adeta çocukluğuyla, anne imgesiyle, umutları, kırgınlıkları ve kendisiyle yüzleştiği otobiyografik bir eser. Simone de Beauvoir annesinin ölümünü zahmetsiz ve sessiz bir ölüm diye tanımlasada, bu can çekişme süreci oldukça sarsıcı ve sorgulatıcıydı. Çevirmenin Bilge Karasu olması ise kullanılan kelimelerin farklılığı ile ölüm mefhumunun derinliğine bir de edebi derinlik kazandırmıştı. İlk kez duyduğum bu özenli kelimeleri hiç yadırgamadım.

Sessiz Bir ÖlümSimone de Beauvoir · İmge Kitabevi Yayınları · 2019735 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe