'Gurbet ellerde akşam çökünce bir gariplik duygusu, bir hüzün kaplar ya insanın içini, ben de o an böyle duygular içindeydim. Varlık, hayat ve evren; her şey, her şey bana içi boşalmış, silinmiş görünüyordu. Birdenbire hayatın o müthiş sefaleti, boş ümitlerle kendini aldatan kalplerin kara yalnızlığı içime çökmüştü...' Guy de Maupassant'ın kalemini hep Stefan Zweig'in kalemine benzettim. Olay örgüsü çokta güçlü olmayan fakat tadında bir kitaptı. Okurken zevk alacaksınız muhakkak ki. Kitapla ve sevgiyle kalın.

MutlulukGuy de Maupassant · Antik Kitap · 0834 okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berfin Emen