Çocuğun zamanı, usu, çocuk ruhu bırakılmış bir tarla gibi, geçilmez çoraklığa döner. İyi hiçbir şey ekilmez. Bazen çocuklara iyilikten, sevgiden, doğruluktan bahsedilse de genelde taşlaşmış kabuklaşmış, kuru, basmakalıp yabancı sözler söylenir. Bunların çocuk zekasını ilgilendirmesini beceremezler, istemezler de. Onların hassas ve duygulu yüreklerini ısıtmazlar.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.