"Kapitalizm" adını verdiğimiz pazar toplumunu benzersiz kılan, geçmiş dönemlerde ticari şeklinin tersine sürekli genişlemeye yönelik, birikimci ve bu açıdan kanserli bir ekonomik sistem oluşudur; bu sistemin "yaşam ilkesi", "ya büyü ya da öl" şeklinde ifade edilebilir. Modern ve "egemen" şekliyle kapitalizm, kendini küçük ölçekli tarım, zanaatkarlık, basit takas ilişkileri vb. şekillerde gösteren "doğal ekonomiyi" (Marx'ın kendi deyişi) tehdit etmekle kalmaz; "organik toplumun" her boyutuna zarar verir; sonuçta, akrabalık bağları, ortak yaşama yönelik birlikler, özyönetim biçimleri ve yerelci nitelikteki sadakat, yani kısaca, yaşanan yere ait olma duygusu zayıflar. Her şeyin parayla ölçülmesi ve İmmanuel Wallerstein'ın deyimiyle "metalaşması" sonunda, yaşamın her yönünü işgal eden dönüşüme uğratır; toprak, bitki örtüsü ve hayvanlardan oluşan doğal dünyayı tehdit eder; "doğal" olan her şeyi inorganik ve sentetik biçimlere dönüştürerek günümüzdeki yaşam biçimlerini ve ilişkileri borçlu olduğumuz karmaşık nitelikteki eko-topluluklar için de bir tehlike oluşturur. Toprak kuma, çeşitliliğe sahip toprak parçaları düz ve basit alanlara, karmaşık ilişkiler ise ilkel türde ilişkilere dönüşür; öyle ki evrimin saati sanki geriye doğru işleyip bizi, yaşamın daha az çeşitliliğe ve daha sınırlı alanlara sahip olduğu eski bir döneme götürmektedir.
Sayfa 260 - pdfKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.