Taş Çağından bu yana; parlak zekaya dayetenek açısından çok az geliştik veya hiç gelişmedik; kazanımlarımız, kaydedilmiş entellektüel başarı yığınlarımızdan ibaret. Herbiri miz bir diğerimizin omuzlarında yükseldik; daha çok şey biliyor ve daha çok anlıyor olabiliriz; ama zekalarımız asla daha gelişmiş değil... İlkel hayat nasıl ki artık kötü, hayvani ve kısır olarak nitelendirilemiyor, aptallık, cehalet ve batıl inancın esiri bir hayat olarak da karakterize edilemez.