Ülkemin belli dönemlerine ışık tutan, iyisiyle ve kötüsüyle o günleri anlatan eserleri okumayı seviyorum. Bu eserde de 12 Mart 1971 muhtırası döneminde siyasi bir tutuklunun, tutuklanma süreci ve hapishane günleri anlatılmaktadır. Eser yoğun şiddet ve işkence içeriğiyle insanı sarsan, derinden etkileyen bir yapıya sahip. Yazar işkence sahnelerini o kadar etkileyici tasvirlerle anlatmıştır ki tüm o işkenceler sanki gözünüzün önünde gerçekleşmektedir. Anlatımda da ikinci tekil şahıs kullanılması sanki anlatılan olayların sizin başınızdan geçmiş olaylarmış gibi algılanmasına sebep oluyor. Bu da kitabı daha etkileyici kılıyor. İşkence kelime olarak bile insana o kadar soğuk, o kadar acımasız, o kadar kötü gelirken fiili olarak bunları düşünmek ve gözünün önünde canlandırmak insanın kanını donduruyor resmen. Ki eser her ne kadar kurgu roman olsa da anlatılanların hatta daha fazlasının da yaşanan gerçekler olması insana ayrıca dokunuyor. İncelememi kitaptan çok beğendiğim iki alıntıyla bitirmek istiyorum: Hazırsındır insanları sevmeye. Hep birilerine güvenmek, birilerine yakınlaşmak, bir şeyler vermek isteğiyle dolusundur. Güzel bir görüntüyü , güzel bir ezgiyi, güzel bir şiiri, bütün güzellikleri bölüşerek, paylaşacak birileri olsun istemişsindir. Senin yapında vardır bu sevecenlik. Yakınlaşmalarının çoğu yıkımlarla bitmiş olsa da böylesindir. Vuran olmaktan daha güzel vurulan olmak; çok daha güzel. Basılmış, ezilmiş de olsan, bir papatya gibi yaşamak kararındasın, ezilmiş, yaralı bir papatya.

YaralısınErdal Öz · Can Yayınları · 20191,923 okunma

·

260 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Edmond Dantes