Lev Tolstoy'un beğenip övgüsüne mazhar olan bir kitap Kara Keşiş.
Bu insanlık için belki küçük ama benim için önemli detay sıradaki kitabını okumakta kararsız kaldığım Çehov için güvenilir bir kaynaktı fakat ne yazıkki üzerimde bir Altıncı Koğuş kadar şaşırtıcı, çarpıcı, büyüleyici unutulmayacak bir etkisi olmadı benim için.
Birkaç cümle ile bahsetmem gerekirse;
insanı içine çekiveren, derin, yalın ve kısa cümleler içeren buna nazaran tasvir ve psikolojik tahlil çözümlemesinde başarılı bulduğum, yer yer yazarın kısa zaman önce okumuş olduğum ilk kitabı olan Altıncı Koğuş'tan da benzer izler taşıyan, yine de özlü ve düşünsel yönden zengin bulduğum bir kitap diyebilirim.
Kitabı okuyanlar karakterlerden yola çıkarak yaşamlardaki değişimin nasıl gerçekleştiğini görecek; kimileri nerelere savrulduklarını kimileri ömürlerinin en güzel yıllarını niçin ve nasıl kötü geçirdiklerini anlayacak.
Kitap okurken aklımda dönen, dolaşıp duran şu soru yumağı vardı..
Peki ya delilik sandığımız gibi değilse?
Gözle görülür ve çarpıcı tepkilerden değil sıradan insanlarda da bulunan özelliklerden oluşuyorsa?
Başka bir deyişle, deli olmak ile delirmek arasında fark varsa?
@muhsinogut arkadaşıma tavsiyesi için,
Asıl ben teşekkür ederim tavsiye ettiğim kitabı okuyup beğendiğiniz için 🙂 Her daim kitap arkadaşlığı yaşasın 🙂 Bilgiler paylaşıldıkça güzeldir her zaman👍