"Çiçek ekeceğim: Karanfil, fesleğen, akşamsefası, gül... Güller. Gül!
Gülmeye başlıyorum, ne çok gülüyorum. Ama insanın ağlayamaması ne fena! Şöyle içimden gelse yaşlar, sel gibi inse gözlerimden... aksa aksa... biliyorum, göğsüme döktükleri kurşunun ağırlığı, kaybolacak! "
Sayfa 310 - Bilge Kültür-Sanat
·
92 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.