Yazarın okudugum 3.kitabi an itibariyle bitmiş bulunmakta.Kitap yazarın gençlik yıllarında tam anlamıyla beş parasiz sefalet içinde geçirdiği zamanları anlatmakta. Yatacak yer bulsa yiyecek bulamayan, kıyafetlerini kiralayan ,günlerce karın tokluğuna iş arayan sonunda berduslarla konukevinde yasamaya baslayan yazarımız kitabın sonlarında berdusluga ve onlara uygulanması gerekenlerden toplumsal bir yasa olmasi gerektiginden bahsetmistir.Kir pas içinde yatacak yer verilmesinden ziyade onların iş gücünden faydalanıp aynı zamanda bakımlarının sağlanabileceği bir sistem istemektedir.Yada dilemektedir diyeyim cunku ne olursa olsun zengin toplumun bu kesime, her zaman aşağılayarak bakıp , hor göreceğinin bilincine fazlasıyla varmıştır. Sayfa 149 da ise şu cümleler çok hosuma gitti."Yoksul halktan korku ,usdışı bir korkudur.Zenginle yoksul arasında görünmeyen ve sanki iki ayrı irktanmislar,biri siyah ,biri beyazmis gibi bir temel ayrım oldugu düşüncesine dayanmaktadır.Fakat gerçekte öyle bir ayrım yoktur.Zengin kitlesiyle yoksul kitlesi yalnızca gelirleriyle birbirinden ayrılır,başka hicbirseyle değil." Sonunda ise şöyle bir kapanış cümleleriyle kitabi sonlandirir yazarımız "Bir daha hiçbir zaman berduslarin sarhoş birer ahlaksız olduğunu düşünmeyecegim,bir peni verdim diye bir dilencinin bana minnet duymasını beklemeyecegim ........sokakta birisinin uzattığı el ilanını eri cevirmeyecegim,şık bir restorandan yediğim yemekten zevk almayacağım.Bu ,bir baslangic."

Paris ve Londra'da Beş ParasızGeorge Orwell · İthaki Yayınları · 20046,4bin okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nilgün