"Annemi anımsamıyorum. Öldüğünde bir yaşındaydım. Duygularımın nasırlaşmasının, derbederliklerimin tek sebebi, o sıcaklığın olmayışı, hatırlayamadığım öpücükleri yok yere, deli gibi özlemem." "Ana bağrının en derin yerinden kopup gelen, küçücük bir yüze kondurulan öpücüklere kadar sızan o sevgiden nasiplenmiş olaydım, bugün acaba nasıl bir insan olurdum?" Duyusal boşlukta olan Pessoa kitabın birçok yerinde göz yaşlarına boğdu beni, tarifsiz hislerime tercüman oldu. O kadar güzel anlatmışki kitabı okurken sözlerinde, acılarında kendimi buldum bazı sayfalarda metinlerde kayboldum... [sıkıldığım yerler de oldu tabi:) ] Olay örgüsü olmadığında ve pdf üzeri okumaya çalıştığımdan elimde baya süründü:/ Aroforizma ve günlük tarzında bir kitap. Birsürü alıntı çıkardım kitaptan o kadar çok çizdim ki satırların altını, her sayfada vardır altı çizili cümleler. Gerçekten müthiş yazmış Pessoa. İyiki tanışmışım yazar la

Huzursuzluğun KitabıFernando Pessoa · Can Yayınları · 201710,4bin okunma

··

2.784 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.