Merhabalar hepinize. Aslında kitabı yaklaşık 2-3 gün önce bitirmiştim ama inceleme yazsam mı yazmasam mı diye ikilemde kalmıştım. Düşüncelerimi toplamakta zorlanırım diye düşünmüştüm. Çünkü kitapta aşk, edebiyat, tarih, siyasi, askeri, tasavvufi düşünceler bir arada... Ardından "Yazmazsam ayıp olur." düşüncesine kapılarak ben de fazla detaya girmeden kitap hakkında iki çift söz söyleyeyim dedim ve başladım yazmaya... . . ÖNCELİKLE ATSIZ HAKKINDAKİ OLUMSUZ DÜŞÜNCELERİNİZİ BİR KENARA BIRAKINIZ VE KİTAPTAKİ PSİKOLOJİK TAHLİLLERE ODAKLANINIZ LÜTFEN! . . ESER HAKKINDA: Kamlançu ülkesinde bir Uygur masalıyla başlayıp yaşamın amacını askerlik üzerine kuran Selim Pusat´ın siyasi düşünceleri nedeniyle ordudan atılmasıyla olaylar başlıyor... Artık gazete manşetlerinde kendisinden “vatan haini” olarak söz edilen Selim Pusat bu yaşadıklarından sonra artık ruhu ölüyor. O artık ruhsuz bir adam oluyor ta ki edebiyat öğretmeni olan eşi Ayşe Pusat´ın öğrencisi Güntülü´ye aşık olana kadar... Ama bu aşk öyle sıradan bir aşk değil.. Bu aşk 2000 yıl önce ölen kişilerin ruh göçüyle var olan bir aşk.. . . "Râm ol bana, ruhun yeni bir âleme girsin... Yazmış kaderin: aşkıma ömrümce esirsin! Aklınla, şuurunla, hayalinle bilirsin: Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın." Kitapta geçen dörtlüklerden beni en çok etkileyendi bu da.. . . Ayrıca kitabın sonlarında ana karakter Selim Pusat´ın Tanrı ve Türk büyükleri tarafından çıkarıldığı mahkemede, onu savunacak kimse yokken dahi dimdik durması ve Tanrı´ya kafa tutması.. Tüylerimi diken diken etti. Sınırları zorlayan sembolik anlatımının altında yer alan tarihi unsurlar ve çok kıymetli mesajları var. . . Eveeet umarım eser hakkında kafanızda bir şeyler canlanmıştır.. Ben daha fazla uzatmak istemiyorum :)) Siz alın okuyun kitabı. . . Son olarak, ATSIZ ATA; İYİ Kİ VARMIŞ, İYİ Kİ YAZMIŞ! diyor ve ESENLİKLER DİLİYORUM..