Ben normal ve makul bir çocuğum beyefendi. Kendimi asla fark ettirmem. Sizin yanınızda oturmasaydım beni fark eder miydiniz? Sorunsuz bir yaşamı elde etmenin en iyi yolunun, bir cam kadar şeffaf olmakta yattığını düşünmüşümdür, taşın üstündeki, renksiz kokusuz bir bukalemun gibi, duvarlardan geçip gitmek... Öyle ki insanlar size bakarken, sizin içinizden geçip arkanızdaki insanları görmeli, sanki siz orada değilmişsiniz gibi... Şeffaf olmak zahmetli bir görevdir; bir meslektir; o eski, çok eski bir, görünmez olma rüyasıdır. Ben bir kahraman değilim. Kahramanlar suçludur. Bir tane kahraman yoktur ki üstü başı kan içinde olmasın ve kan, bu dünyada görünmezden gelinemeyecek tek şeydir. Dünyanın en görünür şeyidir. Her şey yıkıldığında, dünyanın sonu gelip yeryüzü tozla kaplandığında, mutlaka kahramanların kana bulanmış üst-başları orada olacaktır.
·
481 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.