Bir bankın altına tıkılmış, ek yerlerinden kırmızı taç yaprakları gözüken küçük bir sepeti fark edince, "Onlar ne?" diye sordum.
"Çalı çırpı," dedi. "Eskiden her yerde bulunurlardı. Birine rastlamadan evinden dışarı adım bile atamazdın. Buralarda kökünü kuruttular ama otlar böyledir işte. Kökünü kazırsın, dikildiği toprağı yakarsın, yıllarca canlanmaz ama her zaman bir yolunu bulup yine yeşerir."
Sayfa 26
··
78 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.