"Teşekkürler, Tod," dedim. Sonra içgüdüsel bir şekilde, o ortadan kaybolmadan önce kalkıp ona sarıldım. Ona Nash'i ve babamı kurtarmama yardım ettiği için mi, yoksa Scott'a göz kulak olduğu için mi ya da bana ne olup bittiğini biraz olsun umursadığı için mi teşekkür ettiğimi bilmiyordum. Belki üçü birdendi. Ama hepsinden önemlisi, bana gösterdiği olasılık yüzünden minnettardım: Bir adamın gerçekten de bir kadını korumak için her şeyi yapabilecek kadar sevebileceğini. Tod Addy'yi o kadar seviyordu.
Sayfa 305Kitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.