Göçebeyiz hayatın karanlık kıvrımlarına
dağların doğurduğu ateş evimiz
rüzgârla taşınan neyse, oyuz biz
anlamadı kimse
hangi akşamdı
hangi renk, hangi çiçek sakladı bizi anılar defterine hayatın
mâsivâya sürgün yemiş cehennet ölüleri sırlı orada
musallâda sonsuzluğu müteakip dinlenecek son ezan...
toplanın
düştüğümüz yerden dağılmaya gidiyoruz.
Sayfa 100 - Okur KitaplığıKitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.