Kaldır başını da, gözlerini göreyim sevdiğim. Dudaklarını arala da, sesini duyayım. Konuş benimle... söyle bana... bu fırtına günlerimizin gemisini sulara gömdükten sonra hatırlayacak mısın beni? Gecenin sessizliğinde daima kanatlarımın sesini duyacak mısın?[...]İç çekişlerimin acıyla yükselip yürek daralmasıyla alçaldığını duyacak mısın? Gölgemin karanlıkların gölgeleriyle yaklaşıp, sabahın sisiyle birlikte gözden kaybolduğunu görecek misin? Söyle bana, sevdiğim, gözlerimde ışık, kulaklarımda tatlı bir ezgi ve ruhuma kanat olduktan sonra, ne olacaksın?...
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
·
372 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.