Sıfır beklenti ile okuduğum için biraz beğendim. Yani olay örgüsü klasik polisiye romanlarından farklı değil ve kitap şaşırtıcı bir şekilde de bitmiyor. Bir polisiye roman okuduğum zaman son sayfalarda beynim yorulsun isterim. Ama çoğu kitap bunu vermiyor zaten. O yüzden çok ağır eleştireceğim bir şey bulamıyorum kitapta. Çerezlik, hızlı okunan, akıcı bir kitaptı. Sadece dilediğim kadar heyecanlanamadım. Ama dediğim gibi zaten bir mucize beklemiyordum.
İsimlere hiç aşina olmadığım için başta kim kimdi biraz bocaladım ama alışmam çabuk oldu. Kitap İzlandalı mizacına da az çok tanık olmamı sağladı. Eh, bu da hiç yoktan iyidir. Yazarın ebeveyn çocuk ilişkilerine de çok doğru bir şekilde değindiğini düşünüyorum. Farklı ailelerle, ailenin kişiliğin şekillenmesindeki rolünü güzel bir şekilde aktarmayı başarmış.
Boş vakti olan ve farklı ülkelerden romanlara giriş yapmak isteyenler olursa bu roman iyi bir başlangıç olabilir.