Başlıkta olduğu gibi ah Momo diye başladım. Kitabı bitirdiğim baya olmasına rağmen çok beğendiğimi dile getirmek için inceleme yazmak istedim. Çok beğendiysem eğer günler geçmesine rağmen hatırlamam gerekirdi değil mi ? Üslubum farklı olduğunu düşünüyorum çünkü Oğuz Atay okuyordum biraz önce o yüzden kafamın karışıklığı bir takım saçmalamalar doğurabilir. Evet kitaba dönecek olursam hiç alışkın olmadığım ve olmadığımız bir kızın hikayesiyle başlıyor kitap. Çünkü kızın ismi bir garip ve hayatı hakkında pek bir bilgiye sahip değiliz. Birazda mantık dışı olaylar gerçekleşiyor. Ama bir dakika, zaten kitap mantıklı matık dışı. Başlangıç olarak vermesi de çok doğal. "Zaman " ana konu bu aslında ve bunu yazar bize en basit ve bizim en anlayacağımız ( herkesin kendi anladığı tabiki de) dilden "buz devri" izlermişcesine anlatıyor. Ama böyle dediğime bakmayın olaylara kapılıp bir anda kitabın sonunda buluyorsunuz kendinizi. Sonrada biraz, hatta baya bir düşünüyorsunuz - vay be zamanda neymiş ? Bu kadar da değerli miymiş ? Biz hangi oyunun içerisindeyiz ? Velhasılkelam zaman akmakta olan, yaratılmış bir şey ve bizde içindeyiz. Ya zaman bize ayak uydurur ya da biz ona. Kim kimi yiyip bitirirse o kazanır. Keyfimiz, sevdiklerimiz yerindeyse neden değerlendirmeyelim. Gelecek nesiller bizim vakit harcayıp mutlu olamadığımız şeyler ellerine geçince ne olacak ? Dünya aynı dünya,ne sorunların ne de eksiklerin sonu gelmeyecek olan bir yer. Hayallerimiz en güzeli ne kadar zamanımız varsa onlar için ,"şimdi için" harcayalim .

MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201766,4bin okunma

·

82 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hanne