Hikayelerin bir sonu yok.. tıpkı hayat gibi.
Ya öylece kalır zamanını bekler ya da devam eder. Biraz kişiye biraz da kaderine bağlı. Bu bakımdan sonunu bir nevi okuyucunun ihtimallerine bırakmış yazar. İlk aklıma gelen ihtimaller çok iç açıcı değil. Çünkü hikayeler toplumsal bir gerçekliğin yapısına ait olduğu için ihtimaller de ona göre geliyor. Ama ben yine de farklı ihtimallerle devam ettim..
En beğendiğim hikayeler;
Öncelikler Çarpışıyor
Sesli Suskunluk
İnatçı Hovarda
Dur Bakalım
Bir öğretmen olarak, hayatı kitap gibi okuyup yerinde bir değerlendirmeyle okuyucusuna sunan değerli hocam kaleminize sağlık.