"EV ÖYLE KUDRETLİ BİR KELİMEYDİ Kİ ANLAMLARINI BULMAK İÇİN YAŞAMAK GEREKİRDİ EV; ANILARINI PAYLAŞTIĞIN KÜÇÜK BİR HATIRA DEFTERİYDİ . EV; ÖYLE EV YALNIZ OLDUĞUNDA GİTTİĞİN TEK SIĞINAKTI EV ; YORULDUĞUNDA KEMİKLERİNİ DİNLENDİRDİĞİN DAYANAKTI EV; GÜLÜMSEDİĞİNDE, AĞLADIĞINDA ,HAYKIRDIĞINDA ETRAFTA KOCA YANKILAR UYANDIRACAK KÜÇÜK KUTUYDU ÇOĞU ZAMAN EV ; KALBİNİ BİR TAŞIN İÇİNE HAPSETTİĞİN ESAS YERDİ HER NE OLURSA OLSUN SADECE YATAĞINI YAPTIĞIN , BAŞINI YASTIĞIN ALTINA KOYDUĞUN YER DEĞİLDİ"...
Sayfa 65Kitabı okudu
·
424 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.