beni düşündüren, çokça ürküten, dip köşe bucak, karanlık kalmış yanlarımı sorgulatan bir kitaptı İnsancıl Kıyım. "Bakımsız bırakılan bahçede biten ayrık otları, bahçedeki tüm suyu ve toprağı bir asalak gibi emerek bahçenin tamamını ele geçiriyor. İyinin yeşermesine artık imkân yok!!!" Hızla artan nüfus ve bu nüfusa yetmeyen dünyanın kaynaklarının hemen hemen hepimiz farkındayız. Peki çözüm? Hiç düşündünüz mü çözümü? Mesela bahçelerdeki zararlı otları temizler gibi ; bizde toplumda bir temizlik mi yapsak! Herkesi değil canım, sadece" Kötü" leri yok etsek, ne dersiniz? İnsanlığın, iyilerin, iyiliği için İnsancıl bir Kıyım! Siz bunu bir düşünün... Çokta uzak olmayan bir gelecek için kurgulanmış bir distopya... Git gide birbirinden uzaklaşarak, yalnızlaşan insanın ; yalnızlığı ile paralel, duygusuzluğunu ve vicdansızlığı başarı ile kaleme almış yazar. Ana karakter Aren'in planlanan bu kıyıma çokta rahatsızlık duymadan hattâ büyük bir şevk ile hazırlanışını okumak ürkütücüydü benim için. Ama, tabi aması var amasız olmaz. "İYİ" bir amaç uğruna yapıyor (İşte bu konuşan karanlık tarafınız) Kime göre, neye göre "İYİ"?...

İnsancıl Kıyımİlker Kılıç · Fihrist Kitap · 202130 okunma

·

1.136 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlkay Yurttaş Koşar