Bu inceleme yazısını lütfen dikkatle okuyunuz! Gençlik döneminde bir göz rahatsızlığı geçirip gözlerini kaybeden Mitat Enç’in hayatını, yaşadıklarını anlatan bir eser. Görme engelli birinin kaleminden kendi hayatını okumak o kadar farklı ki… Bu kitabı okuyunca görme veya işitme engelli kişilere karşı farkında olmadan ne kadar yanlış tutumlar sergilediğimizi farkettim. Türkiye’de özel eğitim çalışmalarının ilk tohumları muhtemelen Mitan Enç’in kitapta da yer yer bahsettiği Avusturya, İngiltere ve Amerika’da aldığı eğitimler sayesinde atılmış. Kitabı uzun uzadıya anlatmayacağım. Fakat bilhassa engelli kardeşlerimizin yaşadıkları ve yaşamları boyunca içinde bulundukları hâlet-i rûhiyenin anlaşılması için bu kitabın muhakkak okunması gerektiği kanaatindeyim. Okuyanların görüşlerini de samimi bir şekilde bekliyorum.