Elimi uzatsam parmaklarımın ölümün soğukluğuna değeceğini biliyorum. Ta gençliğimden beri ölümü beynimin içinde taşıdığın bir kıymık gibi duyumsadığım ve hiç aklımdan çıkarmadım. Böyle olmayı herkese ve özellikle de bütün iyi insanlara salık veririm. Çünkü sürekli ölümü akıldan çıkarmamak hiçbir şeyden Allah'tan bile korkmadan cehennem korkusu ve cennete umudu taşımadan durmadan iyilik yapmanın, iyi, doğru, güzel ve namuslu insan olmanın bence tek yoludur. Allah'tan bile olsa bir karşılık bekleyerek insanlara iyilik yapmak bence daha baştan Allah'la pazarlığa girmek ve bir koyup 5 almayı istemek demektir. Yine bence insan karşılıksız hiçbir şey umut beklemeden salt insan olduğu için ve yaşarken kendisi de memnun ve mutlu olsun diye ceza korkusu ödül beklentisi olmadan iyi doğru güzel ve namuslu olmaya çalışmalıdır. Bunun da yolu bence nasıl olsa öleceğinin bilincinde olmak ve hiç de karamsarlığa kapılmadan ölümü düşünmektir.
Sayfa 14
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.