Gönderi

İSİMSİZ ŞİİRLER XXVI Gece bir başka yerde bir gündüzü doğurur, Bir insan ayaklanır güneşin gölgesinde... Gece, tam ortasında bir hayâli boğdurur, Bir hakîkat uyanır sabahın ertesinde... Geceler körebeyken gündüzler görünmezdir, Karanlıklar şafağın peşinden koşar durur. Bir yıldız doğar birden... bir lâl gibi sessizdir, Karalar... ki; siyahı boğmak için kudurur... Ne siyâhlar yâr olur bir beyazın bahtına, Ne aklar kârı olur dipsiz karanlıkların... Ne bir yeşil oturur o renklerin tahtına, Ne yakın yurdu olur uçsuz uzaklıkların. Geceler bir şey söyler, susar susar konuşur, Sonsuza ermek için şafaklar hep bendedir. Başaklar bende biter, ateş ve su boğuşur, Nârında yanmamanın tohumu hep sendedir. B'aşk'ent, 03:12 / '22
··
151 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.