Yüzyıllık Yalnızlık'ı okumadığım için bu kitabı uzun süredir erteleyip duruyordum. Sonunda fark ettim ki Yüzyıllık Yalnızlık için doğru zamanın geldiğine inanana kadar bu ve diğer Marquez kitaplarına ayıp ediyor olacağım. O yüzden ben de karar verdim, vakti geldi artık Erendira'yı okumalıyım dedim.
Kitapta kimisi kısa kimisi görece daha uzun öyküler var. En uzunu kitaba adını da veren İyi Kalpli Erendira ile İnsafsız Büyükannesinin İnanılmaz ve Acıklı Öyküsü. Ki adını tamamen hak ediyor diyebilirim. Okuyanlar da bana katılacaktır kesinlikle. Diğer bütün öyküler de adlarının hakkını veriyordu ama bu daha bir veriyordu sanki.
Hakkında ne anlatacağımı, ne yazacağımı çok fazla bilemediğim bir kitap oldu diyebilirim sanırım. Bir yandan okumaktan çok büyük keyif aldım, sayfalar aktı gitti ve okuduğuma çok çok sevindim ama bir yandan da ne okudun anlatır mısın derseniz cevap veremeyeceğim, karmaşık ve farklı bir anlatımı vardı. Márquez'in diline alışık olmayan bir okur bu yüzden fazlasıyla zorlanacaktır bence. Ben kitabın içindeki bütün öyküleri keyifle ve zevkle okudum. Márquez'in o büyülü ve güçlü anlatımı bütün öykülerde kendini gösterdi ve beni de içine çekti, aldığım keyfin gittikçe artmasını sağladı.
Kendi adıma daha önce Marquez okuduysanız ve sevdiyseniz bunu da okumalısınız, çünkü çok seveceksiniz diyebilirim. Fakat daha önce okumadıysanız başlangıç kitabı olarak önerir miyim, sanmıyorum.