Sanki tüm savaşlar bitmiş,
Dünyada aç çocuk kalmamış gibi
Balkon terliklerini yıkadım köpüklü suyla.
Sanki içimin ısınması cepte gibi,
Kruton hazırladım çorba pişirdikten sonra.
Yazıp da geldim sandıkları sözlerimi
Söylemeye devam edeceğim, şaka sansınlar.
Bir daha da hiçbir şeyden böyle korkmayacağım,
Gerekliyse deli desinler.
Ben her gece bir roman yazmış kadar niyet ederim,
Şairlerin ikinci şiirlerine aşina olurum
Kızıma miras bırakmak için.
Fırtınanın ve kâbusun şarkısını def eder,
Kanatlarımı büyütürüm sıfırdan.
Ben her yaşadığım yerde, bir ağaç tutarım kendime,
Mevsimleri oradan anlarım.
Şimdi benimseyemedim buraları ama
Bir ağaç var sokağın başında,
Penceremden bakınca aceleci bahara gitmekte.