Gece artık bandajı sarmayı bitirmişti. Ayağa kalktı. Kutlu gözlerini üstüne dikti.
“Sana verdiğim adı kabul ettin. Öyke, hemen sahibinin yanına gel.” Gece başını hafifçe çevirdi. Babasının kendisine seslenişini hatırladı.
“Benim adım Gece” dedi usulca ve kurumaya yüz
tutmuş dudaklarından ıslığı döküldü.