Öyle güzel bir kitap ki başucu şiir kitaplarımdan biri oldu. Kitabın hüzünle karışık isyan dolu şiirlerini okurken yutkunamadım. En etkilendiğim şiirler “Belo Horizonteli Hayalet Kızın Şarkısı” ve “Luisa Porto’nun Kayboluşu” oldu. Özellikle Luisa Porto şiirindeki acı benim için daha somuttu. Hâlâ hem ülkemizde hem dünyada o kadar fazla kayıp insan var ki artık kayıp oldukları öylesine kanıksanmış, öylesine adeta hiç var olmamış sayılan. Bütün kayıplara ağıt niteliğinde bir şiir, bilhassa da kadın kayıplara. (“Luisa’nın kendi canına kıydığını söylemeyin bana” ve “Yoktu diyorum size, sevgilisi yoktu onun” dizeleri içimi sızlattı, fazlasıyla tanıdık geldi, tüm kayıp kadınların ardından…) Hayalet kızın şarkısı ise yakarışları ve gözyaşlarıyla bir hayaletin dahi ne derece yitebileceğini haddinden fazla derinden hissettirdi diyebilirim. Bahsettiğim her iki şiirin de koca birer roman olmasını diledim nedense. Aslında şiir nesrin uzun uzadıya anlattığını iki dizeyle anlatabilen bir tür bazen lakin ben daha çok nesir sevdiğimden olsa gerek, yine de diledim. Veya mükemmelliklerine doyamadım, bilemiyorum. Diğer şiirlerin de hakkını yememek lazım. Hepsi tekrar tekrar okunası benim için, başucu şiir kitaplarımdan biri oldu deme sebebim de buydu. Enfes bir şair, muhteşem bir çeviri, mükemmel bir kitap.

Dünyayı Taşıyor OmuzlarınCarlos Drummond de Andrade · Yapı Kredi Yayınları · 2008180 okunma

·

200 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Мoнa