Distopya sayılabilecek bir Saramago romanı. 1995'te yazmış Saramago, 2008'de Türkçeleştirilmiş. Yanılmıyorsam önce Can Yayınları almış telifi, sonra Kırmızı Kedi'ye geçmiş; bunun sebebini merak ettim, çevirmen de değişmiş. Okuduğum ilk Saramago kitabı oldu. Kindle'dan okudum, e-kitaba dönüştütürken konuşma metinleri paragrafın içine dahil edilmiş diye düşünmüştüm ama meğer yazarın tarzı buymuş. Bol bol da virgül kullanıyormuş. Arada bir anlatımda konu konuyu açıyor ve sesli düşünüyor kitapta. Genel olarak sevdim; çünkü hoşuma gitti çıkarımları, yaklaşımları ilgi çekici. Güney Amerika edebiyatını hiç sevmezdim. Ne Marquezleri ne Coelhoları gömdü bu kıt zihin, ama Saramago'nun körlük empatisini ve insan anlatısını çok beğendim. Bu kitabı sesli dinleyen körlerin tepkisini merak ettim hatta. İster istemez o kadar çok körlük düşünüyor ki insan, bir günlüğüne gözlerimi bağlamayı bile düşündüm. Bir spoiler var devamında: Yine de bu körleşmeye ve sonrasında gözlerin açılmasına hiçbir sebep bulmaması rahatsız edici benim gibi okurlar için. İster imge ister simge ister metafor denilsin, ama bir şekide bir açıklaması olsun istiyorum bu tür sıra dışılıkların. Bilim kurguda bilimsel olmasa bile olağan dışı olayların iyi kötü bir açıklaması yapılır. Fantastik türde "burası orta dünya ya be oğlum, o yüzden böyle" ya da "ya bu tren istasyonunun duvarından geçince var ya bambaşka bir alem var çıkıyor karşına, ama işte geninde o dünyaya girecek vizenin olması lazım" gibi açıklamalar oluyor. Ya da ütopya distopyada "eyle bir yere gittim ki ne gittiğim yolu biliyorum ne döndüğüm yolu, yoksa uyuyakaldım da yaşadıklarım rüya mıydı düş müydü sanrı mıydı ondan da emin değilim bak" denilir. Yani anlatıcı bir şekilde "çok da mantık arama ama ikna olmak istiyorsun biliyorum, al bununla yetin" der. Adı bilinmeyen bir yerde adı bilinmeyen insanların hikayesinin olması belki bir nebze bu kitabın da o özelliği taşıdığını düşündürtebilir ama tatmin edici değil. Büyülü gerçekçilik deyip geçerseniz de iyi tamam derim, ama içimde kalır yine. Ulan bari "x ışınıyla y ışını çarpıştı, o yüzden böyle geçici bir durum oluştu" deseydin, ona bile ikna olurdum ya.

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022104,7bin okunma

·

238 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahadır