Şairin şaire vedâsı...
FÜRUĞ FERRUHZAD'IN ARDINDAN...
...
yalnızlığına benzerdi
aşkla dopdolu zamanının eğimini
aynada yorumladı
taptaze yağmurun edasını tekrarladı
ve o yeşil ağaçlara
güçlü ışıklarını yayıyordu
daima rüzgarın çocukluğuna seslendi
daima sohbetin ipine su mandalı taktı
bizim için bir gece
sevginin yeşil secdeye varışını
öyle açık eda etti ki
biz toprağın şefkatli yüzüne el sürdük
bir kova suyun dili gibi tazelendik
ve defalarca gördük
birkaç sepetle müjde salkımları toplamaya gittiğini
...
Sohrab Sepehri
·
631 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.