evet, adın, yüzün sürekli taciz ediyordu yalnızlığımı
ama razıydım körelmeye teninin girdabında
sen gittin
kıpkırmızı elmalar boy verdi dal gibi kollarımda
şimdi sen bunu bir aşk şiiri sanırsın belki, ancak,
hiçbir canlı benim boşluğumu mezarında doldurmayacak
aklının pususuna yattım
seni indirdiğimde inecek gerçek cehenneme zifir şafak!
manam telaşlanırken
manasızlığım rahatlayacak!
Sayfa 52 - gitmek fiiki artık günahKitabı okudu
·
714 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.