Mark Twain'i her okuduğumda, ateş ya da mum ışığında bilge bir hikaye anlatıcısını dikkatle dinlediğim hissine kapılırım. Adem'le Havva'nın Güncesi öyküsü oldukça keyifliydi. Tekrar tekrar okurum ben onu. Adem oldukça dertli, Havva da epey geveze ve meraklıydı. Okudukça gülümsetti.
