Dün gece saatlerce yürüdüm. Yeni bir sokakta kaybolmak istiyor gibiydim. Mutluluk içinde tamamen kaybolmak. Ama kaybolamadığımız, kaybolmayı beceremediğimiz anlar vardır. Her ne kadar sürekli yanlış yönleri sapsak da. Bütün kerterizleri kaybetsek de. Geç olsa da ve yola devam ederken söken şafağın ağırlığını hissetsek de. Ne kadar uğraşsak da kaybolmayı beceremediğimiz, kaybolamadığımız anlar vardır. Ve belki de kaybolabildiğimiz zaman özlem duyarız bütün sokakların yeni olduğu zamana.
Sayfa 57 - Alejandro Zambra, Eve Dönmenin YollarıKitabı okudu
··
1.156 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.