Açıkçası herkes gibi dönmek istemiyorum. Çokta parlak değildi çocukluğum. Sahip olamadıklarım, alınmasını istediğim ve alınmayan çok şeyler oldu. Ancak bunun için hiç bir zaman ailemi suçlamadım. Çünkü birçok insan gibi sıradan ve basit bir hayatımız vardı. Demek ki o zamanlar dengeli gitmesi gereken şeyler vardı.
Çocukluğumdan beri olgun bir kişiliğe sahiptim. Halende kendimi bir kaç gömlek üstte görüyorum. Bu asla bir kibir olarak başkalarının arkasına çıkmıyor. İnsan sadece önünü görebilmeli ve yaşadığı zamanı iyi analiz etmeli. Bu şekilde mutsuz olmaktan kaçmış oluyorsun.
Niyahetinde yine de çocukluğuma dönmüş olsam, daha erken büyümek isterdim.