Trajedi, fevkalade bir umutt gibi usulca, belli belirsiz ve adeta "rastgele" başlar; fakat şiddetle ve trajik bir biçimde son bulur. Buna karşılık komedi, acı gerçeklikle başlar ve başladığından daha mutlu, daha şen biter. Önerilen bu yorum devrimci ve teolojik söylemin, devrimle teolojinin yan yanalığını ihtiva eder. Bir devrim "usulca, belli belirsiz" başlayıp şiddet dolu trajediyle neticelenirken teoloji komedi gibi tecessüdün acı edimiyle başlar ve Yeni Küdus'te mutlu bir şekilde son bulur.