Çok meşgulüm. Acı. Yüreğim kıpırdanamayacak ölçüde hırpalanmış. Arkamda bir şeyler oluyor. Öyle ağır ki yüküm, dönüp bakamıyorum. Tanıyorum yükümü. Yine de tam ele geçiremediğim bir büyü bu benim yüküm. Ağırlığıyla değer katıyor yaşadığım zamana. Her yeri, her şeyi, zamanı tıkabasa o dolduruyor. Beni eziyor, tüketiyor. Onunla soluk alıyorum.