Kimi yazarlar anlattıkları kısa hikayeler yüzünden insanı derin kuyulara atarlar. Cemil kavukçu bu eserinde beni bir çok hikayede boşluklara düşürdü. Karakterlerin yaşadığı psikoz halleri, günlük yaşantımızda sıradanlaştırdığımız ağır dramların birer kopyası sanki. Kurtulamayan abiler, aşk ile birleşemeyen çiftler ve yüzleşilemeyen çocukluk travmaları. Güzel ve akıcı bir dille mükemmel bir anlatım.
