İnsan geceleri uyandığında daha az önce düzenli bir biçimde alıp verdiğimiz soluğun bizi orada bırakarak nasıl da çekip gittiğini görerek bundan ürküyor. Ama doğrulmuyor. Kalkmıyor bile. Bunun yerine bir kibrit yakıyor. Sonra orada ete bürünmüş birinin daha yattığını farkediyor. Ancak budur aşk.
Sayfa 37 - Zeplin KitapKitabı okudu
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.