Günümüzde başarıyı kendine mal eden insanlar var.
Kişi istediği kadar çabalasın çalışın Rabbul Alemin onu ona takdir etmediği sürece başarıya ulaşamaz.
Ola Kİ başarı hasıl oldu nefis ile imtihan başlar.
Ona o başarıyı verdiği zatı unutur.
Yaptıklarını kendine mal eder.
Ben yaptım
Ben başardım
Dişimle tırnağımla zirveye ulaştım.
Der
Der
Der…
Benlik hat safhaya ulaşır.
Kibir, riya ve ucub baş gösterir.
Unuttuğu bir şey vardır.
Perdenin arka kısmında Kİ zat!
Nefisle ile girilen mücadele hüsran İLE sonuçlanır.
Sonra bir bakmış Kİ geldiği yere geri dönmüş.
Kişi sızlanmaya başlar.
Ona o Başarıyı veren zatın kapısını tıklatmaya başlar. Tabi nefsi o tıklatmaya müsade ederse…
Sonra bir ayet akla düşer.
ZÜMER SURESİ 49. Ayeti kerime 🍃
İnsan bir sıkıntıya düştüğünde bize yalvarıp yakarır. Ona tarafımızdan bir nimet verdiğimizde ise: “Bunu bilgim ve becerim sayesinde elde ettim” deyiverir. Halbuki o bir imtihandır; fakat insanların çoğu bunu bilmez.🍃🍃🍃