Atsız'ın usta kalemine her zaman hayran olmuşumdur. Ruh Adam kitabındaki Selim Pusat karakterinin Atsız'la benzer özellikleri vardır. En önemlisi de ikisinin de 'geri gelen mektup'ları vardır. Hüseyin Nihal Atsız bir lisede öğretmenlik yaparken, kendisi gibi öğretmen olan , yeşil gözlü bir kadına aşık olmuştur. Ona bir mektup yazıp gönderir fakat mektubun zarfı bile açılmadan ona iade edilir. Bunun üzerine "Geri Gelen Mektup" şiirini kaleme alır. Aruz ölçüsü ile yazılmış harika eserlerinden birisidir bu şiir. Ve Ruh Adam kitabında kendi yaşadığı olayı esas alarak bir benzerini anlatması benim çok hoşuma gitti. Kitap Kamlançu ülkesinde geçen bir efsane ile başlıyor. Yüzbaşı Burkay Açığma-Kün'ü görüp aşık olur. Fakat Burkay evlidir. Kara sevdaya düşmüş bir şekilde evine döner. Gün geçtikçe benzi sararır, yataklara düşer. Evdeşi bu durumu anlayınca adamlar gönderip Açığma-Kün'ü aramalarını söyler. Bir gün ihtiyar büyücü kadın ona Açığma-Kün'ü bulabileceğini fakat eşi Naranta'yı adak vermesi gerektiğini söyler. Aşktan gözü kör olan Burkay bunu kabul eder. Naranta ölürken ellerini göğe kaldırıp ona beddua verir:"Burkay! İyiliğe kemlik ettin. Tanrı seni bedbaht etsin kıyamete kadar dünyaya her gelişinde ruhun ızdırap içinde çalkansın!" Tanrı bu dileği kabul etti. Aylar yıllar geçti. Burkay sevgiden çılgına döndü. Izdırap ızdırap üstüne, keder keder üstüne çekti. Hekimler ilaç bulamadı. Bakşılar geldi; < Seni ancak ölüm kurtarır. Açığma-Kün, Tanrı'nın sana bri cezasıdır.> dediler. Burkay büyük ızdıraplar içinde öldü. Ölürken yine "Beni seviyor musun ?" diye sordu. Kadın onun saçları ile sardı kollarıyla sıktı, öptü fakat bir şey demedi. Burkay'ın öldüğünü görünce gözleri yaşardı. İnci gibi yaşlar aktı. "Izdırap çekiyorum!" diye inledi. Fakat "Ben de seni seviyorum" demedi. Burkay ölmekle ızdıraptan kurtulmuş olmadı. Bahar olup çiçekler açtıkça, Açığma-Kün'ü görüp sevdiği çam ağacının yanında ruhu dolaşıyor, "Izdırap çekiyorum. Sen de beni seviyor musun ?" diye inliyor. O günden bugüne kadar bin yıl geçtiği halde Burkay her bahar orada ağlıyor. Yanında duran Açığma-Kün "Sus, sus, ben de ızdırap çekiyorum." diye yanıp yakılıyor. Fakat "ben de seni seviyorum." demiyor ve yıllar böylece akıp geçiyor. Elimden gelse tüm kitabı yazabilirim ama bu Ajdar yeter Kitabın genel konusu ise bu şekilde olmakla birlikte; Selim Pusat'ın realist gerçekler yerine hayallerin peşinden gitmesini anlatır.

Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927,1bin okunma

·

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Neslihan