Sevdiğim bir yazarın okudukça sevdiğim kitabı.Kitabın 172 sayfasını sıkılarak okudum.Bu benim için işkence demek.Ama 173. sayfada Roşi’nin onu ortada bırakan kişiye “Kaygılanma.Kitapta yoksun.” diye yaptığı haraketle
gözümde nasıl zirveye oturduğunu anlatamam.Bazısına verilecek en güzel cevap budur a dostlar, yok sayanı yok saymak.
