EMANET BİR VALİZ GİBİ / Cihan Oğuz
Yollara dökülüp azraili arıyorum
Bir nefes daha tahammülüm yok virajlara
Önüme çıkarak gidiş dönüşlü bileti yakma ne olur
Bana beni getireceksen ilk tesiste mola ver
Valize tıkıştır hatıraları, çek fermuarı dibine kadar
Muavine emanet et yılların sakladığı leş kokan gövdemi
De ki bir atımlık barutmuş hayat, bilemedik
İlk frende patladı çukura giren lastik