"Sözlerimin anlamı beni ürkütüyor" diyen bir şairin yazdıklarından korkmamak olmaz. Keşfedeceğim her İsmet Özel dizesini özümseme gayretine girerken bu korku olur içimde . Şairler büyücüdür. Büyü yaparlar ve insanları kandırırlar . Şiir bir kandırmacadır...
Hayat başlı başına bir aldatmaca iken şiire tutunmamak elbette mümkün değildir.
Yaşamak ve hayat üzerine düşünürken
Yaşamayı bileydi şiir yazmayacak bir şairden ders aldım ben . Yaşamayı ben de bilmem . Ve ne gariptir ki yaşamayı bilenlerden öğrenecek pek bir şeyim yok benim .
Yalnızca yıkılmadan bir İsyan türküsüne tutunarak yaşamak hevesindeyim bir miktar daha. Bazen şiirleri kaybetmemek için yaşamayı unuturum karanlık, bol yıldızlı gecelerde.
Sırlar içerisinde bir hayat , aşktan müzdarip ve çocuk ölülerinin soğuk taraflarını , ölümden anlayan ciddi bir yaprağı üstüme kapatarak uyuduğum gecelerde İsmet Özel dizelerine tutundum ...
" Halbuki aşk başka ne olsundu hayatın mazereti " (Erbain- Münacaat)
" Yaşamaktan öte özür bulamayınca aşka " ( Çözülmüş Bir Sırrın Üzüntüsü)