Geçmişimiz kapalı bir sandık; açılmayı, çözümlenmeyi bekliyor sessizce. Geçmiş diyoruz; fakat “geçmiş”, geçmişte kalmıyor. Ağacın köklerinin toprağa sımsıkı tutunması gibi; yaşadığımız acı anılar, duygusal ihtiyaçlarımızın sağlanmaması bedenlerimizin çeşitli yerlerine tutunuyor. Tahta kuruları ağacı nasıl içten fet ederek oyuyor, kurutuyorsa;
