Seni çok özlediğim bu günler de
İçimi yaktığın bedenime sancıları bıraktığın sen
Kolayca nefeslen ve bensiz sana sevgiler
Gökyüzündeki lacivert rengi geceye döndürdün
Yıldız ışık saçmıyor artık söndürdün
Parlayan yıldızı karanlığa büründürdün
Ruhum bedenim sustu çığlıklarla boğuldu
Kalemim kağıda daha çok sözlere döküldü
İçim ahıtlarla doldu
Artık şiirler ağlıyor oldu
Kalemler susmuyor
Kağıtlar ıslanıyor gözyaşlarıyla
Ve ben , bedenim ruhumla gidiyor
Eyvallah çekiyor yaşanmışlara
Ve boş sokaklar, kaldırımlar
İsyan dolu sevdalar
Gülümseten sevgilim bana göz yaşını armağan ettiğin için sonsuz teşekkür ederim
Belki bir gün karşılaşırız demiyeceğim
Çünkü buradan artık gideceğim
Sana elveda edeceğim
Sana Hoşçakalı hediye vereceğim....
Meltem Mesture Güven