Bu kitabı elime alırken Mevlana ile Şems arasındaki diyaloglara, tartışmalara denk geleceğimi onları yakından tanıyacağımı düşünmüştüm.Ama yazar Mevlana ile Şems arasındaki bağa atıfta bulunarak romanı çok farklı bir boyuta taşımış.Ahmet Ümit’le ilk tanışmam ve şunu açıkça söyleyebilirim ki yazı dilini çok sevdim.Cümle kurma becerisi, betimlemelerdeki ustalığı beni kendisine çekti.Kitabın son sayfalarına geldiğimde ise şunu net anladım.İnsanlara,yaşanmışlıklara ya da yaşanamamış olanlara öfkemiz ne kadar büyük görünse de, içeriye girip o öfkeyi görebilen ve o öfkeye sahip çıkan insanlara olan öfkemiz çok da söndürülemez değil.Biz insanlardan çok içimize dert olan öfkeye öfkeliyiz.Biz, bizi iyileştirmek istemeyenlere,öyle bir başına bizi bizle bırakıp gidenlere öfkeliyiz.Bu savaşın kazananı önemli değil, savaşa öfkeliyiz.Belki bir tebessüme, belki bir anlayışlı bakışa, belki bir sarılmaya tav olacak bir öfke bu.

Bab-ı EsrarAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201836,1bin okunma

·

698 görüntüleme

manquer

@wriely ·

12 Kasım 2022 10:20

Çok güzel anlatmışsınız öfkemizi, o kadar haklısınız ki. Kalemime güvenirim ve çoğu şeyi açıklayabileceğime, anlatabileceğime inanırım fakat öfkemi sizin gibi anlatamazdım. Terzi kendi söküğünü dikemezmiş ya, ben de kendi yaramı anlatamazmışım sanırım.

Gizem

@fztgizz ·

12 Kasım 2022 10:32

Her zaman nasip olmuyor duygularımızı yansıtabileceğimiz kelimelere denk gelmek.Denk gelebildiğim bir andan diyelim.Beğenmenize sevindim ☺️

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.