" Evet, açıkça anımsıyordu. Kendisi genç kalsa da portre yaşlansa diye çılgın bir dilekte bulunmuştu; kendi güzelliği hiç pas tutmasa, tutkularıyla günahlarının yükünü tuval üstündeki bu yüz taşısa diye; düşünce ve acı belirten çizgiler bu boyalı yüze kazılsa da kendisi yeni algıladığı şu delikanlılığın nazlı tazeliğini olduğu gibi saklayabilse diye..." Peki Dorian Gray'in bu dileğinin gerçek olması bir lanet miydi yoksa lütuf mu? Hayatı o andan itibaren eskisi gibi olacak mıydı? Her günahın bedelini portrenizin üstlendiğini ve kendinizin yıllar geçse bile hep genç, güzel ve masum görünümlü biri olarak kaldığını düşünsenize. Bu sizi nasıl biri yapardı? Vicdanınızın sesini duyabilir miydiniz? İşte Dorian Gray'in hayatı bizlere bu soruları sorduruyor. Portreyi Dorian gençken yapan Basill Hallward, Dorian'ın karakterini ve görüşlerini daha ilk andan sözleriyle görüşleriyle etkileyen ve verdiği kitapla tamamen kaderine yön verip değiştiren Lord Henry'nin hikayesini herkes okumalı bence. . . "Ruh müthiş bir gerçek. Alınıyor, satılıyor, takas edilebiliyor. Ruhu zehirlemek de, yüceleştirmek de olası. Hepimizin içinde bir ruh var..." (Dorian Gray)

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Can Yayınları · 201873,9bin okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gamze Ece