Esin Tayyan yorumladı.
Asla birlikte olmayacak birine aşık olmak hakkında bir kitap yazsanız son cümlesi ne olurdu.
··
2.277 görüntüleme
"....ve onun sonsuz boşluğundaki hiçliğe gömülüp yoluma baktım."
Nasıl anlatsam bilemiyorum,seni nasıl sevdiğimi bir ben birde Allah (c.c) bilirdi.
Nasıl anlatsam bilemiyorum, gülünce kısılan o gözlerin varya,onlara bile aşıktım.
Nasıl anlatsam bilemiyorum ama,her şarkı dinleyisimde aklıma sen gelirsin.
Nasıl anlatsam bilemiyorum ama,her duvara baktığımda kalbimde açtığın o yara sızlıyor.
Öyle işte.
+Olsun, ben seni sen olmadan da severim. Hem sen en çok benim içimdeyken güzelsin..+
Aşk güzel şeydi ama imkansızla o kadar güzel değil.
İmkansız bir aşk en can yakıcı olandı. Onu görüp asla birlike olamayacağını bilmek her an yakardı içini.
Sence hangisi?
Yani anlayacağın, tabakta bıraktığın yemek gibiyim; sen hep bıraktın, ben hep ardından ağladım.
Seninle hiç tanışmamayı dilerdim. Aynı satırlardan hoşlanmamayı.. Gülerken benimkiler gibi kısılan gözlerini hiç görmemiş olmayı..
Hayatımın hiç bir satırına ne isminin ne de ayak izlerindeki tozun dahi değmemiş olmamasını dilerdim..
Ama sen geldin, güldün, baktın, içime binlerce çiçek ekip hasadını beklemeden ardını dönüp gittin.
Tek tek söktüğün tuglalarimla evimi darmaduman ettin..
En zoru da "olacakmış gibi, aşarmışız tüm güçlükleri gibi" beni inandırıp binlerce gönül kirintisiyla bırakıp gittin..
Hikâyenin sonu sevgilim. Ben anladım her şeyi. Öğrettin! Öğrendim! Çünkü
-Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı.. -
Ona, onu ne kadar sevdiğimi göstermek isterdim
Bu arsız kalbim sana kavuşsaydı aşk olurdu. Bense sevdanı arzuladım. 🥀 🖤
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.