Gönderi

Bir manzaranın güzelliğiyle birleşen sessizlik, insanı kendine götüren bir yoldur. Zamanın durma anıdır; insana yerini bulma, huzur kazanma olanağı veren bir geçit o an açılır. Dünyanın hayhuyuna ve gündelik yaşamın kaygılarına dönmeden önce anlam ve içsel güç biriktirme anı. Yaşamın çeşitli anlarında köye ve manastıra, çöle ya da ormana, bahçeye, parka başvurarak tadılan sessizlik, kent uygarlığına dalışın gerçek ve mecazi anlamdaki gürültüsüyle buluşmadan önceki bir kaynaklara dönüş, bir dinlenme dönemidir. Böylelikle sessizlik keskin bir yaşama duygusu verir. Bir durum saptaması yapmayı, kendi yerini belirlemeyi, iç birlik sağlamayı, zor bir kararı uygulamada ilk adım atmayı sağlayan bir yoksunluk anıdır.
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.